Schengen Vize

Schengen ismi, Lüksemburg’un 1.500 nüfuslu küçük bir kasabasından geliyor. Schengen 1985’te Almanya, Belçika,Lüksemburg, Fransa sınırları arasında geçiş kolaylığı sağlamak ve sınır kontrolünü kaldırmak amacıyla başladığı antlaşmanın imzalandığı yer olarak daha sonra hemen hemen tüm AB ülkelerini kapsayacak olan uygulamaya adını vermiş. Günümüzde Schengen Antlaşması aşağıdaki ülkeleri kapsıyor:

Belçika, Danimarka, Almanya, Estonya, Finlandiya, Fransa, Hırvatistan, Yunanistan, İzlanda, İtalya, Letonya, Liechtenstein, Litvanya, Lüksemburg, Malta, Hollanda, Norveç, Avusturya, Polonya, Portekiz, İsveç, İsviçre, Slovakya, Slovenya, İspanya, Çek Cumhuriyeti, Macaristan. Bulgaristan, Güney Kıbrıs Cumhuriyeti ve Romanya ise sırada bekliyor.

Schengen Antlaşması, Schengen Bölgesi dış sınırlarının güvenliğini arttırmak konusunda teminat vererek, antlaşmaya taraf olan ülkeler arasındaki iç sınır denetimlerinin kaldırılmasına olanak veriyor. Böylece herhangi bir Schengen ülkesinin Schengen vizesine sahip kişi, diğer bir Schengen ülkesine giriş-çıkış yapabiliyor. Ancak Schengen bölge girişinin vizenin alındığı ülkeden başlatmaya dikkat etmek gerekiyor. Ayrıca vize sahibinin Schengen bölgesindeki en uzun konaklama süresini de vizesini aldığı ülkeye ayırması bekleniyor. Aksi takdirde pasaport kontrol noktalarında sorun yaşanabiliyor ve kişinin bir sonraki Schengen vize başvurusunun ret ile sonuçlanma ihtimali artıyor. Schengen vizesi tek, çift veya çok girişli olarak onaylanabiliyor.

Bölgeye yapılacak giriş çıkış sayısı ve vize süresi tamamen başvuru yapılan ülkenin konsolosluğunun yetkisinde bulunuyor. Müsaade edilmiş seyahatlerin sayısı göz önünde bulundurularak Schengen vizesi tek, çift veya çok girişli olabiliyor. Schengen vize ücreti konusunda, konsolosluk harcı ve vize başvurularının yapıldığı, parmak izi tarama işleminin gerçekleştirildiği aracı kurum servis ücreti sabit olsa da başvuru için gerekli evraklarda, sabit evrakların dışında ülke konsolosluklarına bağlı olarak farlılıklar olabiliyor.